Ιστορία
Το Νέο Χωριό της Πάφου είναι ένα καθαρό ελληνικό χωριό στην επαρχία της Πάφου, περίπου 41 χλμ βόρεια της πόλης της Πάφου. Η διοικητική περιοχή του χωριού περιλαμβάνει μεγάλο μέρος της χερσονήσου του Ακάμα.
Το Νέο Χωριό, είναι χτισμένο στο οροπέδιο της Λαόνα, σε μέσο υψόμετρο 170 μέτρων και σε απόσταση περίπου δύο χιλιομέτρων από τη θάλασσα. Το κύριο γεωμορφολογικό χαρακτηριστικό του οροπέδιου είναι μια αντιολισθητική γραμμή με κατεύθυνση ΒΔ-ΝΑ, που συμπίπτει με την κορυφογραμμή της περιοχής. Ένα μεγάλο μέρος αυτής της κορυφογραμμής εκτείνεται στη διοικητική περιοχή του Νέου Χωριού, στο οποίο καταλαμβάνεται από το δάσος του Ακάμα. Η ψηλότερη κορυφή της κορυφογραμμής, η οποία εμπίπτει στα διοικητικά όρια του χωριού, είναι η Μαύρη Σιηνία (428 μέτρα). Το τοπίο του χωριού χωρίζεται από πολλά ρέματα, τα οποία προέρχονται από την κορυφογραμμή του οροπεδίου και καταλήγουν είτε στις δυτικές ακτές της περιοχής είτε στον κόλπο της Χρυσοχούς.
Το Νέο Χωριό δέχεται μέση ετήσια βροχόπτωση περίπου 530 χιλιοστών. Στην περιοχή του, καλλιεργούνται ελιές, ακρίδες, εσπεριδοειδή, δημητριακά, όσπρια, αμπέλια, αμυγδαλιές, καρύδια, ρεβίθια, μερικά αχλάδια και μερικά λαχανικά. Ωστόσο, η μεγαλύτερη περιοχή του χωριού καταλαμβάνεται από το κρατικό δάσος του Ακάμα. Τα κυρίαρχα δέντρα στην περιοχή είναι το πεύκο, η άγρια ελιά και η άγρια τριτογενής. Η θαμνώδης βλάστηση είναι επίσης πολύ πλούσια και ποικίλη και περιλαμβάνει το σχινό, το xistarka, το pernia, το mersinia, τους θρόμβους, το mazia, το ladano, το tremithia, τα latzia και πολλά άλλα είδη. Η ποικιλία των αγριολούλουδων που αναπτύσσονται στην περιοχή είναι επίσης αρκετά πλούσια.
Από άποψη κτηνοτροφίας, το 1985 εκτράφηκαν 428 πρόβατα, 585 κατσίκες, 19 χοίροι, 1 αγελάδα και 682 πουλερικά.
Το Νέο Χωριό περιλαμβάνεται στο Αρδευτικό Έργο Χρυσοχούς, από το οποίο αναμένεται να ωφεληθεί στο πλαίσιο της πρώτης φάσης του, με την άρδευση σημαντικής έκτασης. Από την άλλη πλευρά, προωθείται η εφαρμογή ενός σχεδίου αποκατάστασης γης σε μια έκταση περίπου 170 εκταρίων, το οποίο θα αρδευτεί ως μέρος του αρδευτικού έργου.
Το χωριό γνώρισε συνεχή αύξηση του πληθυσμού από το 1881 έως το 1946. Το 1881 οι κάτοικοί του ήταν 182 οι οποίοι αυξήθηκαν σε 302 το 1891, σε 391 το 1901, σε 573 το 1911, σε 584 το 1921, σε 648 το 1931 και σε 681 το 1946. Στη συνέχεια. ο πληθυσμός του χωριού μειώθηκε σταθερά, ως αποτέλεσμα της αστυφιλίας και της μετανάστευσης που άρχισαν να αναπτύσσονται. Το 1960 ο πληθυσμός μειώθηκε σε 663, σε 503 το 1973, σε 441 το 1976 και σε 329 το 1982.
Το πανέμορφο τοπίο του χωριού, οι όμορφες καθαρές παραλίες και η εγγύτητά του με το δάσος του Ακάμα με την πλούσια φυσική βλάστησή του, ήταν δίπλα για να προσελκύσει το ενδιαφέρον για την τουριστική ανάπτυξη. Στην παράκτια περιοχή του χωριού, άρχισαν να δημιουργούνται τουριστικά καταλύματα και εξοχικές κατοικίες, ενώ το ενδιαφέρον για την κατασκευή εξοχικών σπιτιών άρχισε να εκδηλώνεται μέσα στο ίδιο το χωριό. Οι παραθεριστές της περιοχής είναι ντόπιοι, κυρίως από τη Λευκωσία, αλλά και ξένοι που έρχονται εδώ, μακριά από τα πλήθη και θόρυβο για λίγο ξεκούραση, αλλά και για να απολαύσουν την καθαρή θάλασσα και τις σπάνιες ομορφιές της γύρω περιοχής. Τα Λουτρά της Αφροδίτης δέχονται έναν ιδιαίτερα μεγάλο αριθμό επισκεπτών καθημερινά. Αυτοί οι επισκέπτες είτε προέρχονται από την τουριστική περιοχή της Πάφου, είτε μένουν στο τουριστικό κατάλυμα της Πόλης και του Λατσιού. Τον Αύγουστο, ένας μεγάλος αριθμός κυπριακών στρατοπέδων στην περιοχή, δυτικά του Λατσίου, μέχρι τα Λουτρά της Αφροδίτης.