Project Description

Ακάμας

Είναι το δυτικότερο τμήμα της Κύπρου, που περιλαμβάνει την χερσόνησο και το ομώνυμο δάσος. Λόγω της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας του, θεωρείται μια ευδιάκριτη μικροπεριφέρεια ή περιοχή της Κύπρου. Ένα μεγάλο μέρος της περιοχής, ταυτίζεται με το δάσος του Ακάμα. Στα νότια και ανατολικά σύνορά της, είναι η Λάρα και η ιδιωτική γη των χωριών Ίνιας, Δρούσιας, Φασλί, Ανδρολίκου και Νέου Χωριού.

Σε παλιότερα χρόνια, λειτουργούσαν στην περιοχή του Ακάμα, μεταλλεία μαγνησίου. Σήμερα μπορεί ο επισκέπτης, ν’ ανακαλύψει αρκετές γαλαρίες των μεταλλείων αυτών, εγκαταλειμμένες από πολλά χρόνια. Κοντά σ’ αυτές, στέκουν ακόμα τα απομεινάρια φούρνων και καμινιών, που χρησιμοποιούντο για την επιτόπου επεξεργασία του μεταλλεύματος. Τα μεταλλεία λειτουργούσαν και την εποχή της αγγλοκρατίας, και εγκαταλείφθηκαν στις αρχές του αιώνα μας.

Βροχόπτωση: Η μέση ετήσια βροχόπτωση της περιοχής, κυμαίνεται μεταξύ 450 και 600 χιλιοστομέτρων. Μια και η περιοχή, περιβάλλεται από θάλασσα και βρίσκεται δίπλα στους βροχοφόρους δυτικούς ανέμους, είναι επόμενο, πως η υγρασία είναι σχετικά ψηλή.

Βλάστηση: Η σημερινή βλάστηση της περιοχής, είναι πλούσια, με κυρίαρχα δέντρα τον πεύκο, την αγριελιά και την αγριοχαρουπιά. Η ποικίλη θαμνώδης βλάστηση, περιλαμβάνει τον σχίνο, την περνιά, την λατζιά, την τρεμιθιά και τον λάδανο, μεταξύ πολλών άλλων. Στη περιοχή βλαστάνουν και πάρα πολλά αγριολούλουδα, που την άνοιξη, μαζί με την ανθισμένη θαμνώδη βλάστηση, παρουσιάζουν ένα πραγματικό όργιο χρωμάτων. Το ρασί, η ξυσταρκά με λουλούδια άσπρα και ροζ, μια μεγάλη ποικιλία λαλέδες, το κυκλάμινο, ιδίως γύρω από τα Λουτρά της Αφροδίτης, η σπάνια τουλίπα του Ακάμα, το σιμιλλούδιν, τα δάκρυα της Παναγίας, οι μαργαρίτες, τα κρινάκια, είναι μερικά από τα λουλούδια, που μπορεί κανένας να συναντήσει την άνοιξη στον Ακάμα.

Πολλοί ξένοι βοτανολόγοι, φθάνουν κάθε χρόνο, ακόμα και με οργανωμένες εκδρομές τα τελευταία χρόνια, για να μελετήσουν τα αγριολούλουδα και την άλλη βλάστηση της περιοχής.

Δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία, για τη βλάστηση στον Ακάμα, πριν από τον 19ο αιώνα. Θα πρέπει όμως, να κυριαρχούσε πυκνή και πλούσια βλάστηση με τα ίδια περίπου δέντρα, που πολύ υπέφερε από την ανεξέλεγκτη βόσκηση των αιγών, τις πυρκαγιές και την ξύλευση για οικιακούς και άλλους σκοπούς.

Άγρια ζωή: Οι παλαιοί συγγραφείς που αναφέρθηκαν, σε διάφορες εποχές, στην περιοχή του Ακάμα, μιλούν για την υπάρξη ενδιαφέρουσας άγριας ζωής, που αποτελείτο από ίππους, όνους, βόες αγριόγιδα, αγρίμια.

Σήμερα στην περιοχή του Ακάμα βόσκουν γίδια, ενώ μπορεί κανένας να βρει και γαϊδούρια, που κυκλοφορούν ελεύθερα. Υπάρχουν επίσης αλεπούδες, πάρα πολλά φίδια και άλλα ερπετά. Φυσικά την εικόνα, συμπληρώνουν διάφορα είδη πουλιών, ενδημικών, όσο και εποχιακών επισκεπτών. Στην περιοχή υπάρχουν ελάχιστοι βοσκοί.

Ακρωτήρι του Ακάμα: Είναι το δυτικότερο ακρωτήρι της Κύπρου. Πήρε το όνομα αυτό, κατά μια εκδοχή, από τον μυθικό ήρωα Ακάμα, που ίδρυσε εκεί και την πόλη Ακαμαντίδα. Στους μεσαιωνικούς χρόνους, το ακρωτήρι ήταν γνωστό με το όνομα ακρωτήρι του Αγίου Επιφανίου, ενώ κατά την περίοδο της βενετικής κυριαρχίας, ήταν γνωστό με το όνομα Αρναούτης.

Δάσος του Ακάμα: Είναι το δυτικότερο δάσος της Κύπρου, στην χερσόνησο του Ακάμα, που περιλαμβάνει κάπου 42,861 σκάλες δημόσιας γης. Εκτός από μια πολύ πλούσια θαμνώδη βλάστηση, τα κυριότερα δασικά δέντρα, είναι ο πεύκος, η αγριελιά και η αγριοχαρουπιά. Μέσα σ’αυτή την έκταση, βρίσκονται εγκλωβισμένα κάπου 117 ιδιωτικά τεμάχια γης, με μια συνολική έκταση κάπου 884 σκάλες. Το μεγαλύτερο μέρος, του δάσους του Ακάμα, είναι χαμηλή θαμνώδης βλάστηση, ενώ το πραγματικό δάσος καταλαμβάνει μόνο 8,238 σκάλες γης.

Χερσόνησος του Ακάμα: Η χερσόνησος του Ακάμα, είναι η δυτικότερη χερσόνησος της Κύπρου και περιλαμβάνει το τμήμα εκείνο, που εκτείνεται από τα νότια των Λουτρών της Αφροδίτης, στα ανατολικά. Η χερσόνησος του Ακάμα που περιβρέχεται, όπως είναι φυσικό, από θάλασσα, στις τρεις πλευρές δεν ταυτίζεται με το δάσος του Ακάμα ή την περιοχή του Ακάμα.

Παράδοση και θρύλοι: Αρκετά σκόρπια κατάλοιπα, στην περιοχή του Ακάμα, είναι οι μάρτυρες της ιστορίας της και της κληρονομιάς της. Σήμερα δεν υπάρχει κανένας οικισμός εκεί. Όμως υπάρχουν τα απομεινάρια πολλών εκκλησιών, που η παράδοση τις ανεβάζει στις 101. Οι περισσότερες σήμερα, είναι γνωστές ως τοπωνύμια, ή είναι ερειπωμένες.

Θα πρέπει η περιοχή του Ακάμα, να γνώρισε μεγάλες καταστροφές, εξαιτίας των πειραματικών επιδρομών, κυρίως των αραβικών. Στα δυτικά ακρογιάλια της Ίνιας, ορθώνονται μέσα στη θάλασσα, μερικοί ψηλοί απομονωμένοι βράχοι, που είναι γνωστοί, στους κατοίκους της περιοχής, ως Καραβόπετρες. Σύμφωνα με την παράδοση, όταν οι πειρατές, ιδιαίτερα στα χρόνια των αραβικών επιδρομών, αλλά και αργότερα, άραζαν στην περιοχή, κάπου εδώ, έδεναν τα καράβια τους, προτού αρχίσουν το κούρσεμα των χωριών, των μοναστηριών και των παρεκκλησιών. Αυτό άλλωστε, εξηγείται και από το γεγονός, πως σ’αυτή την περιοχή, δεν υπάρχουν πια χωριά, που θα πρέπει να μετακινήθηκαν στο εσωτερικό. Σύμφωνα με μια άλλη παράδοση, κάπου εδώ στην περιοχή, βρισκόταν το μοναστήρι της Παναγίας του Βλου.

Η όλη περιοχή του Ακάμα, είναι γεμάτη θρύλο. Πολλά τοπωνύμια, συνδυασμένα με γεωμορφολογικά φαινόμενα, μιλούν για τους έρωτες της Ρήγαινας με το Διγενή, της Αφροδίτης με τον Άδωνη. Τέτοιοι τόποι είναι τα Λουτρά της Αφροδίτης, η Πέτρα του Διγενή στους Δκυό Ποταμούς, ο Σπήλιος της Ρήγαινας, το Βουνίν της Ρήγαινας, ο Πύργος της Ρήγαινας και άλλα. Αυτό ήταν φυσικό, μια και ο Ακάμας με το πυκνό του δάσος, το μυρωμένο του περιβάλλον, την αγριότητα του τοπίου του και το γραφικό όσο και ρομαντικό του ανάγλυφο, συγκέντρωνε όλες τις προϋποθέσεις, για την τοποθέτηση εδώ του «βασιλείου» της μεγάλης θεάς του Έρωτα.

Φοντάνα Αμορόζα: Όσον αφορά την Φοντάνα Αμορόζα, πολλοί δεν συμφωνούν πως πρέπει να ταυτιστεί με τα Λουτρά της Αφροδίτης. Η Φοντάνα Αμορόζα, σημειώνεται πολύ πιο ψηλά, στη χερσόνησο του Ακάμα, απ’ ότι τα Λουτρά της Αφροδίτης. Ίσως ακόμα, θα πρέπει να γίνει κάποια έρευνα και ίσως η σημερινή βλάστηση, να μην είναι ο κυριότερος παράγοντας για σύγκριση με όσα γράφονται. Άλλωστε, το νερό από τα ασβεστολιθικά πετρώματα, είναι δυνατό να υποστεί με τους αιώνες, κάποια διαφοροποίηση, όπως βέβαια και η φυσική βλάστηση, που συνεχώς απειλείται από πολλούς κινδύνους. Όμως οι περιγραφές των διαφόρων συγγραφέων, και ταξιδιωτών για την Πηγή του Έρωτα δείχνουν πως η Φοντάνα Αμορόζα , μοιάζει πολύ με τα σημερινά Λουτρά της Αφροδίτης.

Για την ονομασία της περιοχής υπάρχουν τρεις εκδοχές:

1. Από το όνομα του μυθικού ήρωα Ακάμαντα, που ίδρυσε εκεί αποικία, και πόλη, την Ακαμαντίδα.
2. Από το στερητικό α και το ρήμα κάμνω, δηλαδή ακάμωτος (=ακαλλιέργητος) επειδή ακριβώς δεν καλλιεργείται.
3. Από το στερητικό α και το ρήμα καίω, δηλαδή άκαος (=που δεν καίγεται), επειδή σύμφωνα με την παράδοση, ήταν η μοναδική περιοχή της Κύπρου που δεν είχε καεί από εκτεταμένες πυρπολήσεις των Σαρακηνών.